Nie bój się zasnąć, czyli jak ujarzmić strach przed snem

Bezsenność, czy też szerzej: zaburzenia snu, obniżają sprawność fizyczną i bardzo niekorzystnie wpływają na stan naszej psyche. Ludzka psychika, podobnie jak ciało, potrzebuje wypoczynku, a gdy go zabraknie pojawiają się dysfunkcje i problemy, które z czasem (nieleczone) coraz bardziej się nawarstwiają. Jednym z takich problemów jest strach przed snem.

Strach przed snem – oblicza

Polega on na tym, że paradoksalnie kładąc się spać boimy się, że nie zaśniemy. Narasta w nas paniczny lęk, który nie pozwala nam zasnąć i tak zamyka się błędne koło przyczyn i skutków, koło tak charakterystyczne dla bezsenności.

Strach przed zaśnięciem nieobcy jest też osobom, które śnią koszmary. W każdym wypadku sytuacja jest niezdrowa i niebezpieczna i choć zjawisko to wydaje się dość łatwe w zdiagnozowaniu, paradoksalnie wcale takim nie jest, bo strach przed snem jest de facto jednym z tych lęków, które trudno samodzielnie zdiagnozować. Dlaczego?

Objawy

Trudno o autodiagnozę w sytuacji, gdy zaburzeniu ulega zdolność logicznego myślenia. To jeden z kilku symptomów lęku przed snem. Do pozostałych należą: krótki i urywany, szybki oddech, pocenie się, uczucie strachu, paniki bądź przerażenia, suchość w ustach, drżenie z nerwów a nawet nieregularne kołatanie serca i mdłości. To objawy najczęściej łączone z atakami lękowymi, ale ich paleta jest znacznie szersza i bywają bardzo różne w zależności od osoby doświadczającej napadu strachu.

Jak się go pozbyć?

Lekarstwa na tę fobię (jak zresztą większość fobii) nie wynaleziono, ale na lęki pomoże ci ashwagandha, którą znajdziesz w >>> Melatolin Plus.

Jednak przede wszystkim problem powinniśmy sobie uświadomić, co, jak wspomniałem wyżej, wcale nie jest łatwe. Kolejnym krokiem jest poszukiwanie (i odnalezienie) pierwotnej przyczyny tego problemu. Jeśli strach przed snem powodowany jest przez nadmierną częstotliwość występowania nocnych koszmarów prawdopodobnie nie obejdzie się bez terapeuty. Terapia konieczna będzie również w sytuacji, w której osoba bojąca się zasnąć nie zasypia z obawy przed śmiercią w czasie snu – znane są i takie przypadki – boimy się, że się nie obudzimy.

Jeśli boisz się zasnąć dlatego, że twój sen jest przerywany, bądź boisz się, że nie będziesz mógł / mogła zasnąć postaraj się zdiagnozować pierwotną przyczynę zaburzeń snu, na jakie cierpisz. Już samo poszukiwanie pomocy powinno pomóc.

Nadrzędnym czynnikiem pozostaje jednak chęć wyleczenia tego problemu. Jedynie chcąc – możemy coś zrobić, przy czym warto pamiętać, że nie jesteśmy w naszych działaniach osamotnieni. O fachową pomoc można poprosić w wielu poradniach. Ważne by z tym nie zwlekać, bo im dłużej odwlekamy leczenie tym bardziej problem może się pogłębiać, a kolejne nieprzespane noce sieją coraz większe spustoszenia w naszym ciele i w naszej psychice.